Beste René,

Ik ben inderdaad naar het Lustrum van de AGB geweest.

Het was een genoeglijke en toch ook bijzondere bijeenkomst met een flink aantal aanwezigen, maar in hoofdzaak van de jongere generaties. Van mijn jaar, 44/45, waren alleen de broer van Peter Berends en ik er. Dat is niet zo verwonderlijk i.v.m. onze eigen jaarlijkse bijeenkomst. Ik ken wel vrij veel mensen omdat de familie Kamphuisen vrij talrijk het Gymnasium bezocht: Dorine, Tom, Pim en ik, bovendien mijn dochter Rosemarie. Al die oude vriendinnen spreken me dan ook aan. Leuk is dat.

Ik heb kennis gemaakt met de interim rector, Jos Deursen, en hem gezegd dat ik namens het Oorlogsjarencomité aanwezig was. Hij vermeldde dat ook in zijn speech. Zover ik het begrepen heb is de ziekte, afwezigheid, van de zittende rectrix vrij permanent, hij gaf aan nog ongeveer een jaar te blijven, verdere procedure onbekend.

Ik heb twee lessen gevolgd, Grieks bij mijnheer Stam en Frans bij mevrouw Postmes.

Grieks had ik zo vroeger ook wel willen hebben ! Leuk lesmateriaal, de context in het Nederlands erbij, illustraties. Homerus dus, over de ontmoeting met Nausikaa. Bijna ieder woord staat in noten vermeld, verklaard en vertaald, zo zou ik het ook kunnen ! En Stam haalde de moraal van het verhaal erbij. Ik was er weer helemaal in, maar wist praktisch niets meer, zo hier en daar een herkenning die, o, wonder, ook nog enigszins correct waren.

Frans was een Poolse landdag, alles mondeling en/of digitaal. Er moest Frans gesproken worden met de opmerking erbij dat het geen camping-frans mocht zijn, zinnen maken ! De techniek is een behoorlijk storende en tijdrovende factor, ook bij de reguliere lessen, omdat die het geregeld niet doet. Ik heb, uiteraard in mijn beste Frans, mijn twijfel uitgesproken over de houdbaarheid van de zo opgedane kennis. Het was allemaal een leuke en leerzame ervaring over onderwijs in deze tijd. Mevrouw Postmes is een enthousiast en intelligent mens, maar .....

Daarna, in de aula, toespraken van rector, praeses AGB, oudercomité, de gewone riedel en toen concert van Euterpe en afscheid van de dirigent na 21 jaar. Tranen vloeiden rijkelijk aan beide zijden en dat vond ik een compliment waard. Hij stopt omdat je een keer moet ophouden, maar ook omdat het bijna niet meer mogelijk is een uur en een plek te vinden dat iedereen aanwezig kan zijn, zo vol zijn de programma’s met lesuren gepland. Er zijn altijd veel gedwongen absenten.

Toen nog een glaasje gedronken met o.a. leerlingen uit 50/51, die dit jaar ook bij ons mogen komen. Dat zien ze als een groot voorrecht en ze staan te stralen en de laatste lichting staat dan te vertellen hoe fantastisch zij het vonden. Ben benieuwd naar de opkomst, maar het doet goed zoiets te horen.

Al met al, René, goede opmaat naar 28 augustus in Bronbeek. Mocht je in het land zijn ben je uiteraard van harte welkom, laat het Els even weten en je bent dan vanzelfsprekend onze hoog gewaardeerde gast.

Met hartelijke groeten,

Rosemarie Kamphuisen.